x

Jak łowić na suchą muchę ?

2021-02-14
< wróć do aktualności
Myśląc o wędkarstwie muchowym prawie zawsze w pierwszej kolejności odnosimy się do techniki zwanej suchą muchą. Jest to najbardziej charakterystyczna i z całą pewnością najbardziej klasyczna technika w wędkarstwie muchowym dlatego jest tak lubiana przez większość muszkarzy. Każdy wędkarz uczący się wędkarstwa muchowego zaczyna właśnie od suchej muchy i często zdarza się ,że większość z wędkarzy ma czasami problem z przezbrojeniem się na nimfę czy streamera.


Dlaczego wędkarzy muchowych tak ekscytuje sucha mucha ?
Cały etap od podania przynęty poprzez rzut aż po branie ryby odbywa się na oczach wędkarza. To rzadkie w wędkarstwie zjawisko dlatego wywołuje tyle emocji. Wiele moich znajomych ogranicza swoje wędkowanie tylko i wyłącznie do suchej muchy. Jest to zrozumiałe bowiem technika na tzw. ,,sucharka” nie wymaga specjalistycznego sprzętu czy też filozoficznego prowadzenia jak to często bywa przy krótkiej nimfie bądź długiej. Należy jednak pamiętać, że na suchą muchę nie zawsze da się łowić. Jest to technika którą z dużym powodzeniem stosujemy podczas letnich niżówek rzek. Nie można tego już jednak powiedzieć o wiośnie kiedy woda płynie często podwyższona i zimna która zmniejsza kategorycznie częstotliwość brań. To oczywiście także przekłada się na ilość owadów które możemy imitować. Najogólniej mówiąc na suchą muchę łowimy wtedy kiedy nasza mucha płynie po powierzchni. Jest to o tyle wygodne rozwiązanie, że zacięcie ryby następuje w momencie wzrokowego zauważenia brania muchy. Dlatego wiele problemów związanych z zacięciem znika.  W przypadku suchej muchy nie ma zbyt wielu czynników które uniemożliwią skuteczne łowienie. Należy jednak pamiętać o tym, że największym problemem, w zasadzie u wszystkich świeżych wędkarzy muchowych jest poprawne rzucanie sznurem muchowym. I w tym tkwi problem. Bowiem nawet najlepsze muchy, czy sznur za duże pieniądze na nic się zdadzą kiedy nie będziesz potrafił poprawnie rzucać a tym samym osuszać muchy. Co przez to rozumiem ? Mucha to nie spławik, nie jest z plastiku tylko z piór oraz materiałów syntetycznych. Pióra i pozostałe materiały używane przy produkcji suchych much są bardzo lekkie i znakomicie pływają. Jednak tylko przy pierwszych rzutach. Każdy kolejny rzut wymaga osuszenia przynęty poprzez wielokrotne przerzucenie sznura nad głową. Po holu ryby mucha jest często tak nasiąknięta wodą, że wymaga zmiany na inną. Można temu jednak zaradzić. Istnieje wiele kosmetyków muchowych znacznie poprawiającychpływalność muchy. Polecam używanie spryskiwaczy silikonowych które są bardzo wygodne i skuteczne. Są również oleje natłuszczające muchę. Najczęściej jest to olej z gruczołów łojotokowych kaczki. Takie preparaty stosujemy najczęściej przy dużych muchach które wykonane są z wielu materiałów. Aby poprawić pływalność muchy można także skonstruować na niej bardziej obfitą jeżynkę. To właśnie jeżynka odpowiada za unoszenie się muchy na powierzchni wody. Imituje ona odnóża owada i im jest gęstsza tym mucha będzie lepiej pływać. Pamiętaj jednak, że obfita jeżynka nie zawsze działa na twoją korzyść. Kilka gatunków ryb w szczególności lipień oraz kleń wolą mniejsze owady. Aby mucha optycznie wyglądała na mniejszą wymaga ubogiej jeżynki. Zatem jak sprawić aby mucha z leciutką jeżynką pływa równie dobrze co z obfitą. Jest na to bardzo prosty sposób. Do muchy dowiązuję pióra o nazwie CDC. Pióra te są już naturalnie nasączone olejem łojotokowych kaczki i dlatego słabo namakają oraz bardzo szybko się suszą. W przypadku tego materiału często zbędna jest jeżynka bowiem mucha i tak będzie doskonale pływać. Z piór CDC wykonujemy często najbardziej łowne wzory takie jak chruściki czy też muchy zwane sieczką czyli najmniejsze rozmiary tych przynęt, skuteczne szczególnie w przypadku lipieni.


Jaki sznur i przypon do łowienia na suchą muchę ?
Jedynym odpowiednim sznurem dla suchej muchy jest sznur pływający. Żaden inny nie będzie nadawał się do tej metody, nawet sznur lekko tonący typu intermediate. Zawsze dobieraj takie sznury które będą w kolorach jasnych. Powierzchnia wody z perspektywy ryby jest srebrzysta dlatego jasne kolory łatwiej wtopią się w otoczenie. Używam sznurów białych, brzoskwiniowych, żółtych oraz jasnozielonych. Ryby z rodziny łososiowatych nie zwracają uwagi na sznur i dlatego się nie płoszą. Gatunki takie jak kleń czy świnka płoszą się szybciej szczególnie w  spokojnej wodzie. W czasie wysokich temperatur ryby ogólnie stają się ostrożniejsze dlatego wtedy kieruj się w miejsca gdzie uciąg wody będzie maskował twoją linkę oraz sylwetkę. Wybieraj głownie miejsca zaraz za spiętrzeniami wody, brzegowe okolice wlewki, oraz kończące się garby. Takie miejsca obierają przeważnie żerujące ryby które ignorują niektóre czynniki, których nie zignorowały by ryby odpoczywające. Linek muchowych mamy setki jednak każda jest oznaczona inaczej, najczęściej są to symbole DT lub WF. Ty jako już bardziej doświadczony wędkarz tym razem wybierz linkę WF którą rzucamy na większych dystansach. Sucha mucha najczęściej używana jest w lecie. Jest to czas intensywnych temperatur które ,,wysuszają” rzeki górskie. To także okres kiedy ryby są najbardziej aktywne a co za tym idzie bardziej czujne. Często aby poprawnie łowić na ,,suchara” trzeba podać przynętę na dużym dystansie. Linki typu WF są stworzone właśnie do dalszych rzutów. 


Mamy jednak wiele rodzajów sznurów WF różniących się budową. Kształt głowicy sznura decyduje o tym czy jest to linka muchowa do delikatnej prezentacji, dalekich rzutów, czy uniwersalna. Dzięki odpowiedniemu przesunięciu środka ciężkości w głowicy producenci określą do jakich rzutów jest dany sznur. Linki muchowe do delikatnej prezentacji zwykle charakteryzują się stosunkowo cienkim i długim początkiem przechodzącym łagodnie do najgrubszej części głowicy (środka ciężkości), który znajduje się w drugiej części głowicy. W sznurach do dalszych rzutów proporcje te będą zamienione, a w sznurach uniwersalnych rozkładają się równomiernie. Producenci zwykle podają jakie cechy posiada dana linka – różnice są najczęściej niewielkie więc praktycznie każdy sznur WF będzie odpowiedni. W przypadku łowienia na niewielkich rzeczkach lepiej wybrać sznur DT bowiem będziemy najczęściej łowić na dystansach 5-7 metrów więc kształt całościowy sznura ma wtedy mniejsze znaczenie. Przypon to kolejny element zestawu muchowego równie ważny co sznur. Używamy przyponów konicznych czyli takich które zwężają się ku końcowi od średnicy przykładowo 0,30 mm do 0,12 mm. Końcówkę przyponu dobieramy do gatunku ryb jakie chcemy poławiać. Pstrągi są mniej ostrożne dlatego końcówka 0,13 mm będzie odpowiednia. Ryby bardziej płochliwe wymagają cieńszej końcówki nawet do średnicy 0,08mm. Możemy je łowić także grubszymi końcówkami jednak wtedy warto zastosować preparatu które będą maskować żyłę na powierzchni wody. Używamy wtedy smarów które odtłuszczają żyłkę czyli będą to preparaty odwrotne do tych które natłuszczają muchę. Smarujemy końcówkę przyponu długości około 70cm. Smary takie zmieszają napięcie powierzchniowe wody i  wtedy przypon płynie tuż pod jej taflą. Wędki używane do suchej muchy mieszczą się w klasie AFTM od 2 do 5. Najbardziej wygodną wędką będzie ta w klasie 4. Jest to zazwyczaj lekkie i wyczulone wędzisko. Długość wędki również ma tutaj znaczenie bowiem im dłuższa tym cięższa. Nieustanne przerzucanie sznura wędką ciężką było by niekomfortowe dlatego odradzam używania wędek powyżej klasy piątej.


Gdzie łowić na suchą muchę ?
Przeważnie będą to miejsca z wodą spokojną gdzie oczka są doskonale widoczne. Sucha mucha ma to do siebie, że stosujemy ją w miejscach gdzie ryby wykazują aktywność powierzchniową. To już drastycznie zwiększa szansę na sukces. W celu wytypowania miejsca gdzie rozpocznę łowienie na suchą muchę po prostu powoli spaceruję wzdłuż rzeki i wypatruję gdzie ryby żerują na powierzchni wody. Koniecznie potrzebne są dobrej jakości polaroidy które bardzo ułatwiają zlokalizowanie aktywnych pstrągów. Gdy już wytupuję miejscówkę wystarczy jedynie dobrać odpowiedni wzór muchy oraz przypon aby cieszyć się zdobyczą.


Co to jest rójka ?
Kiedy trafimy na rójkę owadów nad rzeką wtedy możemy powiedzieć że nasze łowy praktycznie na 100 % okażą się skuteczne. Rojka to liczne wystąpienie uskrzydlonych owadów dorosłych (imago) które opuszczają środowisko wodne w celu odbycia lotu godowego, podczas którego dochodzi do kopulacji. W przypadku wędkarstwa muchowego mówimy tutaj o jętkach, chruścikach czy innych mniejszych owadach zwanymi ogólnie muchówkami. Rójkę nie sposób pomylić z niczym innym bowiem nad wodą występuje wtedy taka mnogość owadów że często trzeba się od nich odganiać.
Tekst i zdjęcia Przemysław Półtorak  NAUKA ŁOWIENIA NA SUCHĄ MUCHĘ , JAK ŁOWIC NA SUCHĄ MUCHĘ
wróć na górę